چگونگی بانداژ کردن زخم طی کمک های اولیه
پانسمان یک زخم یک بخش جدایی ناپذیر از کمکهای اولیه است ، شما هرگز نمی دانید زمانی که چه زمان شما یا یکی از عزیزانتان که از زخمی رنج می برید ، نیاز به کمک های اولیه دارید.
اگر چه زخم های عمیق که خونریزی شدیدی دارند نیاز به مراقبت اورژانس پزشکی دارند ، اما اکثر بریدگی ها و زخم های جزئی می توانند در خانه نیز کنترل و بانداژ شوند. هنگامی که شما خونریزی را متوقف می کنید و زخم را تمیز می کنید ، پانسمان در واقع یک روش نسبتاً ساده برای درمان زخم است.
1-زخم را تمیز کنید.
بدانید چه موقع زخم به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. اگر چه بیشتر زخم های جزئی را می توان با چسب زخم و زخم های ضعیف پوست را با پانسمان و نوار بهداشتی بانداژ کرد ، با این حال بعضی دیگراز زخم ها به مراقبت جدی در خانه نیاز دارند. به عنوان مثال ، زخم های پوستی که همچنین شامل شکستگی جدی استخوان ها هستند ، نیازمند مراقبت پزشکی فوری هستند ، چون که در اثر آسیب های عمده ای که به عروق خونی وارد می شود، خون متوقف نمی شود.
زخم های دست و پا که موجب بی حسی یا از دست دادن حس می شوند ، ممکن است با آسیب عصبی توامان باشند ، که این امر نیازمند مراجعه به کمک های پزشکی دارد.
از دست دادن خون زیاد ، به سرعت موجب بروز احساس ضعف و خستگی (و شایدفراتر از آن) شود ، بنابراین به فردی که در اطراف شما است درمورد جدی بودن آسیب های وارده به خودتان اطلاع دهید ، یا بلافاصله ، یا برای کمک خواستن با 5-1-1 تماس بگیرید.
اگر یک زخم عمیق در ناحیه ی شکم دارید ، اندام شما ممکن است مجروح شده و خونریزی داخل اتفاق بیفتد ، بنابراین سعی کنید هر چه سریع تر به یک مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید – اما از یک نفری بخواهید که رانندگی کند خودتان رانندگی نکنید ، زیرا که ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهید ، یا اینکه با آمبولانس تماس بگیرید.
2- خونریزی را کنترل کنید.
قبل از پاک کردن و بانداژ زخم ، سعی کنید خونریزی را کنترل کنید. با استفاده از یک باند تمیز و خشک (یا هر پارچه ی تمیز و جذب کننده) فشار بسیار کمی را بر روی زخم وارد نمایید تا بتوانید خونریزی را کنترل کنید. در اغلب موارد ، اعمال فشار بر روی زخم ، موجب تسریع لخته شدن می شود ، و خونریزی باید در عرض 20 دقیقه متوقف شود ، هرچند ممکن است تا 45 دقیقه نیز خونریزی ادامه پیدا کند.
همچنین ، پانسمان یا پارچه مانع ورود باکتری ها به زخم و ایجاد عفونت می شوند. در مواردی که خونریزی شدید است ، تورنیکت (شریان بند) می تواند با استفاده از یک کراوات یایک پارچه ی بلند برایبستن یک گره تنگ درست بالای زخم ساخته شود.
اگر خونریزی شدید حتی پس از فشار وارد کردن به مدت 15 تا 20 دقیقه ادامه یابد ، زخم ممکن است به درمان فوری پزشکی نیاز داشته باشد. فشار را ادامه دهید و به مطب دکتر ، اتاق اورژانس یا مرکز مراقبتهایاورژانسی مراجعه کنید.
اگر کنترل خونریزی دشوار است، فرد ممکن است دچار رقیق شدن خون یا مسائل مربوط به لخته شدن خون گردد. در این موارد ، فرد باید به یک متخصص پزشکی منتقل شود.
از تماس با زخم و در صورت در دسترس بودن ، از دستکش های بهداشتی استفاده کنید. اگر دستکش ها در دسترس نبودند ، دستان خود را تمیز ، مانند کیسه های پلاستیکی یا پارچه ی چند لایه بپوشانید. استفاده از دست های خالی و بدون پوشش به منظور اعمال فشار مستقیم به زخم ، آخرین راه حل است ، زیرا تماس مستقیم با خون می تواند موجب بروز بیماری های عفونی گردد.
علاوه بر این ، از صابون و آب برای ضد عفونی کردن دست ها قبل از تماس با زخم استفاده کنید. انجام این کار امکان انتقال باکتری ها از دستان شما به زخم را به حداقل می رساند.
3-هر گونه آلودگی قابل روئیت را رفع کنید.
اگر قطعه های بزرگ خاک ، شیشه یا اشیاء دیگر در زخم وجود دارند ، سعی کنید آنها را با یک سری موچین تمیز ، پاک کنید. ابتدا موچین را در الکل قرار دهید ؛ این کار مانع از انتقال باکتری ها و دیگر میکروب ها می شود. مراقب باشید که با ضربه زدن ، به زخم آسیب نرسانید.
اگر شما در معرض آسيب گلوله قرار گرفته ايد ، اطراف زخم را کنکاش نکنيد و سعي کنيد گلوله را بیرون بیاورید – سپس به متخصصان پزشكي مراجعه کنید.
اگر شما در حال تلاش برای برداشتن قطعات بزرگی از محل آسیب دیدگی هستید ، در نظر بگیرید که به جای دستکاری زخم ، به متخصصان مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. درآوردن باقیمانده های بزرگ که وارد رگ های خونی شده اند ممکن است موجب بروز خونریزی بیشتری گردد.
به بعضی از متخصصان کمک های اولیه توصیه می شود که تا زمانیکه شستشوی زخم به پایان نرسیده است اقدام به درآوردن و زدودن تکه های باقیمانده از محل زخم نکنند. اگر فقط مقادیر کوچکی از خاک یا آلودگی را مشاهده کردید ، ممکن است بهتر این باشد که وضعیت را در نظر بگیرید ، زیرا شستشو احتمالاً بتواند مواد کوچک را بزداید.
4-لباس ها را در اطراف زخم دربیاورید یا ببرید.
زمانی که خونریزی تحت کنترل است ، برای دسترسی بهتر به زخم ، لباس ها و جواهرات را از قسمت آسیب دیده بردارید. این کار باید انجام شود ، طوری که اگر ناحیه زخمی متورم شد لباس های تنگ و یا جواهرات بر جریان خون تاثیر نگذارند. به عنوان مثال ، اگر دست شما خونریزی دارد ، ساعت مچی را از دستتان دربیاورید. از لحاظ لباس ، اگر شما نمی توانید لباس را از اطراف زخم بردارید ، باید آن را با استفاده از قیچی ایمنی نوک ضخیم (در حالت ایده آل) برش دهید. به عنوان مثال ، اگر ران شما آسیب دیده است ، قبل از اینکه زخم را تمیزکرده و بانداژ کنید ، شلوار را در بیاورید یا آن را ببرید.
اگر نمی توانید خونریزی را کنترل کنید ، ممکن است مجبور شوید از لباس های پاره شده یا کمربند برای استفاده درست کردن تورنیک استفاده کنید ، که باعث ایجاد فشار بر روی شریان های بالای زخم می شود. با این حال ، تورنیکت ها فقط باید در شرایط اضطراری که زندگی فرد مورد تهدید است و برای مدت زمان کوتاهی استفاده شوند ، زیرا اگر خون به بافت ها نرسد در عرض چند ساعت شروع به از بین رفتن (بافت مردگی) می کنند.
پس از حذف و درآوردن لباس ها ، برای تمیز کردن و بانداژ زخم ، ممکن است لازم باشد که بطور موقت ازیک پتو برای پوشش دادن مصدومین و گرم نگه داشتن آنها استفاده شود.
5- زخم را کاملاً بشویید.
در بهترین حالت ، زخم را به مدت حداقل چند دقیقه به طور کامل با محلول نمکی بشویید تا چرک و آلودگی را رفع نمایید. محلول نمکی ایده آل است ، زیرا آلودگی باکتریایی را کاهش می دهد و در زمان خرید بصورت بسته بندی شده و استریل است. اگر به محلول نمکی دسترسی ندارید ، از آب آشامیدنی یا آب شیرین استفاده کنید ، اما مطمئن شوید که به مدت چند دقیقه بر روی زخم ریخته می شود. ریختن آب از یک بطری این کار را به خوبی انجام می دهد و یا در صورتی امکان زخم را زیر شیرآب نگه دارید. از آب گرم استفاده نکنید ؛ به جای استفاده از آب گرم از آب ولرم یا آب سرد استفاده نمایید. محلول نمکی را می توان به صورت تجاری خریداری کرد.
بعضی از کارشناسان توصیه می کنند که از یک صابون ملایم مانند مایعات شستشوی ظروف عاج استفاده نمایید ؛ با این کار زخم تا حد امکان تمیز می شود ؛ اما گاهی صابون می تواند بافت آسیب دیده را تحریک کند. اگر زخم در نزدیکی چشم باشد ، مراقب باشید صابون در چشم شما نرود.
6- زخم را با یک دستمال یا پارچه نرم پاک کنید.
با استفاده از اعمال یک فشار بسیار ملایم ، زخم را با یک پارچه تمیز کنید تا مطمئن شوید که پس از شستشو با محلول نمکی یا آب معمولی ، کاملاً پاک می شود. از فشار یا مالش بیش از حد استفاده نکنید ، اما مطمئن شوید که هر گونه آلودگی و چرک را رفع کرده اید. به یاد داشته باشید که تمیزکاری ملایم ممکن است کمی موجب خونریزی بیشتر شود ، پس بعد از تمیز کردن زخم مجدداً آنرا فشار دهید.
در صورت در دسترس بودن ، یک کرم ضد باکتری را قبل از پانسمان به زخم بمالید. کرمهای ضد باکتری یا پماد ، مانند نئوسپورینیا پولیسپورین ، به جلوگیری از عفونت کمک می کنند. کرم همچنین مانع چسبیدن پانسمان به زخم می شود.
از سوی دیگر ، شما ممکن است بخواهید از یک ضد عفونی کننده طبیعی استفاده کنید ، مانند محلول ید ، پراکسید هیدروژنیا نقره کلوئیدی (که تنها موردی است که سوزش ندارد).
زخم را پس از تمیز کردن ارزیابی کنید. بعضی از زخم ها باید بخیه شوند. اگر متوجه هر یک ازعلائم زیرشدید ، به جای بانداژ زخم به پزشک مراجعه کنید: زمانیکه زخم کاملاً عمیق است ، زمانیکه لبه های زخم دندانه دار است ، و زمانیکه خونریزی متوقف نمی شود.
قسمت دوم: بانداژ زخم
1- یک باند مناسب را پیدا کنید.
یک باند با اندازه ی مناسب و ضدعفونی شده رابرای زخم بردارید (که البته هنوز هم در بسته بندی قرار داشته باشد). اگر بریدگی کوچک باشد، یک باند چسبنده (مانند چسب زخم) مناسب است. با این حال، اگر بریدگی بزرگتر باشد، چسب زخم مناسب نیست، شما باید از یک بانداژ بزرگتر استفاده کنید. شما ممکن است مجبور به تا کردن یا برش دادن پانسمان شوید، طوریکه فقط زخم را بپوشاند. مراقب باشید که قسمت زیرین پانسمان (طرفی که در برابر زخم قرار می گیرد) را لمس نکنید تا خطر عفونت کاهش پیدا کند. اگر شما یک باند چسبنده ندارید و میخواهید بانداژ را ببندید، یک مقدار از مواد جانبی را بر روی لبه های باقی بگذارید تا نوار مستقیماً به زخم نچسبد.
اگر شما پانسمان و باندهای واقعی را در اختیار ندارید، می توانید با استفاده از پارچه یا قطعه ی تمیز لباس، پانسمان کنید.
زخم را به آرامی با کرم آنتی بیوتیک آغشته کنید؛ این کار نه فقط برای جلوگیری از عفونت ، بلکه برای جلوگیری از چسبیدن باند یا پانسمان به زخم مفید است. باند یا پانسمان که چسبنده است، احتمال بروز خونریزی بیشتری را در هنگام برداشتن ایجاد می کند.
باندهای پروانه ای برای نگه داشتن توامان لبه های زخم مفید هستند. اگر یک باند پروانه ای دارید، آن را در عرض بریدگی (به جایطول بریدگی) قرار دهید و لبه های زخم را به هم نزدیک تر کنید.
2- پانسمان را محافظت کنید و آن را بپوشانید.
از یک نوار بهداشتی انعطاف ناپذیر و مقاوم در مقابل آب برای چسباندن پانسمان به پوست استفاده نمایید. اطمینان حاصل کنید که نوار بهداشتی به پوست سالم و آسیب ندیده چسبیده است. از استفاده از نوار صنعتی مانند نوار لوله کشی یا نوار الکتریکی خودداری کنید؛ این نوارها ممکن است هنگام برداشتن، پوست را پاره کنند. برای حفاظت بیشتر زخم،هنگامی که پانسمان بر روی زخم قرار می گیرد، پانسمان را به طور کامل با بانداژ الاستیکی یا ارتجاعی تمیز بپوشانید. اطمینان حاصل کنید که باند را بیش از حد محکم نبسته اید و گردش خون را به زخم یا هر بخش از بدن مجروح قطع نکرده اید.
باند بیرونی الاستیک را با کلیپ های فلزی ، پین های ایمنی یا نوار ضبط کنید.
در صورت قرار گرفتن یک لایه پلاستیکی بین پانسمان و پانسمان بیرونی ، اگر احتمال قوی وجود دارد که منطقه زخمی مرطوب شود. لایه اضافی از پلاستیک نیز حفاظت بیشتری را از باکتری ها و دیگر عوامل عفونی فراهم می کند.
اگر زخم روی سر و صورتتان قرار داشته باشد، ممکن است مجبور شوید باند را مانند یک سربند بپیچید و آن را محکم گره بزنید تا در محل خودش ثابت بماند.
3- پانسمان را روزانه عوض کنید.
پانسمان قدیمی با پانسمان جدید عوض کنید؛ این کار باعث می شود که زخم تمیزباقی مانده و روند ترمیم زخم سریع تر شود. اگر باند انعطاف پذیر بیرونی ، تمیز و خشک باقی بماند، می توانید آن را دوباره استفاده کنید. اگر بریدگی به اندازه ای کوچک است که از چسب زخم استفاده می کنید، آن را نیز روزانه عوض کنید.
در طول یک روز، اگر پانسمان و یا بانداژ شما خیس شود ، آن را بلافاصله عوض کنید. پانسمان و بانداژ مرطوب موجب بروز عفونت می شود ، بنابراین همیشه سعی کنید آنها را تمیز و خشک نگه دارید. اگر یک پانسمان یاچسب زخم به یک جرب تازه تشکیل شده چسبیده است، آن را در آب گرم قرار دهید تا جرب نرم تر شود، با این کار بانداژ یا پانسمان راحت تر برداشته می شود. برای جلوگیری از این مشکل، در صورت در دسترس بودن، از باند غیرچسبنده استفاده کنید.
نشانه های بهبود زخم عبارتند از: کاهش التهاب و تورم، درد کم یاعدم وجود درد، و تشکیل جرب.
اکثر زخم های پوستی در عرض چند هفته بهبود پیدا می کنند، اما بریدگی های عمیق تر می توانند تا یک ماه طول بکشد تا کاملا بهبود پیدا کنند.
4- چشم هایتان را از عفونت محافظت کنید.
علیرغم تلاش های صورت گرفته برای تمیز و خشک نگه داشتن زخم پوست، گاهی اوقات ممکن است که زخم آلوده شود. اگر زخم شما چیزی کثیف بطور عمیقی زخمی شده باشد، و یا اگر شما توسط یک حیوان یا شخص گاز گرفته شده باشد ، این امر طبیعی است. نشانه هایی که نشان دهنده ی آلودگی زخم پوست شما است عبارتند از: افزایش تورم و درد، ترشح چرک زرد سبز رنگ، قرمز شدن گرم شدن پوست، تب بالا و/یا احساس ناراحتی. اگر در عرض چند روز از زمان آسیب دیدن ، هر یک از این علائم را مشاهده کردید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. پزشکان احتمالاً آنتیبیوتیک ها یا روش های دیگری را برای مبارزه با عفونت تجویزخواهند کرد.
هر گونه خط قرمز پوست در اطراف زخم ، ممکن است عفونت را در سیستم لنفاوی (سیستم که مایع را از بافت تخلیه می کند) نشان می دهد. این عفونت (لنفانگیت) می تواند تهدید کننده زندگی باشد ، بنابراین مراقبت های پزشکی ضروری است.
واکسیناسیون کزاز انجام دهید. کزازیک عفونت باکتریایی جدی است که می تواند از طریق زخم های آلوده بوجود بیاید ، به خصوص اگر شما با یک شیء کثیف زخمی شده باشید. اگر در طی ده سال گذشته واکسن کزاز دریافت نکرده اید ، بایدبه یک دکتر مراجعه کرده و واکسن کزاز را دریافت کنید.
شما عزیزان می توانید با توجه به نیاز خود در قسمت محصولات کیف ها و کوله های انفرادی ، کیف های تخصصی و جعبه کمک های اولیه دیواری یا محصولات دیگر را تهیه کنید.